bisschop van Bayeux en graaf van Kent, geb. in Normandië 1032, overl. te Palermo 1097, was halfbroeder van Willem den Veroveraar en werd door deze tot bisschop van Bayeux aangesteld (1049). Door Willem tot koninklijk stedehouder over Engeland benoemd, bedwong hij een opstand der Saksen, die hij versloeg bij Fagadon.
Bij den dood van Gregorius VII trachtte hij den pauselijken zetel te bestijgen en wierf zelfs troepen om een veldtocht naar Italië te ondernemen, doch Willem hield hem terug (1085) en wierp hem in den toren van het paleis te Rouaan, waar hij twee jaar bleef opgesloten. Na het herkrijgen van zijn vrijheid spande hij samen tegen Willem II den Roode, maar werd gedwongen naar Frankrijk uit te wijken. In 1096 trok hij met zijn neef Robert Courte-Heuse ter kruisvaart naar Palestina, doch overleed onderweg op Sicilië. Aan hem dankt de kathedraal van Bayeux het vermaarde tapijtwerk van gravin Mathilde, waarop hij zelf is afgebeeld.
