ook wel Ansariërs genoemd, een Syrische volksstam, die de zeden en gewoonten der Arabieren hebben aangenomen. Zij onderscheiden zich door een bijzonderen godsdienstvorm, uit het mohammedaansche gnosticisme ontstaan, maar vermengd met elementen van den oud-syrischen natuurdienst.
Zij bewonen het kustgebergte, dat zich van den mond van den Nahr-Kadischa bij Tripolis tot aan dien van den Orontes uitstrekt, naar hen Djibal Nossairieh heet, en als de noordel. voortzetting van den Libanon te beschouwen is. De hoogten van Lattakia zijn het middelpunt hunner woonplaats. Hun getal wordt op 75.000 geschat. De N. hebben herhaaldelijk hun vrijheid tegen egypt. en turksche overheersching verdedigd. Zij zijn dapper en gastvrij, maar roof- en moordzuchtig, gelooven aan een Mahdi (Messias), achten het als een plicht om hun leer geheim te houden, hebben verschillende graden van inwijding, en bewijzen, evenals de Schiïten, een groote vereering aan Ali Ibn-Abi-Talib, den schoonzoon van Mohammed, dien zij den Heer der blauwe tent noemen, wiens profeet Nossair is, naar wien zij zich noemen. Vergel. Dussaud, Histoire et religion des Nosairis (Parijs 19Ó0).
