(ital. valuta,, fr. étalon, duitsch Wahrung, eng. Standard, legal tender), oorspronkelijk het van overheidswege gewaarborgde gewicht en gehalte der munten.
Thans heeft de uitdrukking alleen betrekking op het metaal der standpenningen en wil zij zooveel zeggen als wettelijke vaststelling van het metaal waaruit het standaardgeld (zie Munt) moet worden gemaakt. In dezen zin zijn verschillende stelsels van M. mogelijk: 1°. de enkelvoudige standaard, waarbij alleen munten van een enkele metaalsoort als wettig betaalmiddel met onbeperkte betaalkracht erkend worden; is dit metaal het zilver, dan spreekt men van zilveren standaard, is het goud, dan van gouden standaard, zie deze onderwerpen; 2°. de dubbele standaard, hierbij zijn zoowel goud- als zilvermunt standaardgeld, onder vaststelling van de waardeverhouding tusschen goud- en zilvergeld. Met het standaardgeld kan men elk bedrag betalen, en betaling in dat geld kan niet afgewezen worden; daarentegen behoeft van het andere geld slechts een zeker bedrag als maximum in betaling te worden aangenomen.
