bekend door zijn reizen in Afrika, in 1771 te Fowlshiels bij Selkirk in Schotland geb., ging als assistent-heelmeester in dienst der Oost-Ind. Compagnie naar Indië.
In 1793 teruggekeerd, bood P. bij' de African Association zich aan tot een reis naar Afrika. In 1795 vertrok hij tot dit doel naar de eng. factorij Pisania aan de Gambia en van daar naar het o. tot in het koninkrijk Loedamar. Hier werd hij in 1796 door den moorschen koning Ali gevangen genomen, maar wist te ontvluchten en bereikte het groote doel zijner reis, den Niger, wiens loop hij zoo lang volgde, tot hij wegens onoverkomelijke bezwaren tot de terugreis besluiten moest. In Sept. 1796 kwam hij in het koninkrijk Mandingo te Kamilia aan, waar hij ziek werd en 7 maanden blijven moest. Een slavenhandelaar bracht hem in 1797 weder naar de factorij aan de Gambia, vanwaar hij in Dec. 1797 naar Londen terugkeerde. Hij beschreef deze reis in Travels in the interior of Africa (Lond. 1799; nederl. vertaling, 3 din. ’s Gravenhage 1801—2).
In 1805 ondernam hij een nieuwe reis naar Afrika; met 38 Europeanen verbrok hij naar het binnenland, maar bereikte slechts met 7 hunner den Niger. Van Sansanding aan deze rivier zond hij in Nov. 1805 zijn dagboeken en brieven naar Gambia, waar zij ook aankwamen; hij zelf vertrok in een boot naar het koninkrijk Haussa, waar hij op een smalle rivier, die hij afvoer om den mond van den Niger te vinden, door gewapende mannen aangevallen werd. Hij trachtte zich door zwemmen te redden en verdronk. De berichten omtrent deze tweede reis verschenen te Londen in 1815. (Nederl. vertaling, met biographie, Dordrecht 1817). Te Selkirk is in 1859 een gedenkteeken voor P. opgericht.
