een beroemde abdij der Benedictijnen in Catalonië, Spanje. Het oude klooster is een ruïne; het nog onvoltooide nieuwe ligt ter halver hoogte van den 1222 m. hoogen berg Montserrat, die uit onderscheidene afzonderlijke spitsen bestaat en daarom M. (doorgezaagde berg) genoemd wordt.
Sifredo el Velloso, graaf van Barcelona, liet ter plaatse, waar een wonderdoend Maria-beeld gevonden werd, in 880 het klooster bouwen, dat in 1599 door Philips II vergroot en rijk begiftigd werd. De Franschen verbrandden het in 1814 en ofschoon men onder Ferdinand VII met het weder ophouwen een aanvang maakte, werd het evenwel niet voltooid. Sedert de opheffing der orde verviel het klooster meer en meer, zoodat het nu slechts door 8 voormalige Benedictijner monniken bewoond wordt. Ignatius Loyola vatte aldaar het voornemen op om de Jezuïetenorde te stichten.
