meest bekende berg in de Penninische Alpen, op de grens van het fransche dep. Savoie en de ital. prov.
Turin, vormt de waterscheiding tusschen de Rhône en de Po. De M. vormt met de naburige toppen een ongeveer 50 km. lang en 15 km. breed min of meer samenhangend geheel, dat in het n.w. begrensd wordt door het dal van Chamounix en den Col de Balme, in het z.o. door Col de la Seigne, de Allée Blanche en het dal van Ferret. Het geheel bestaat uiteen kern van protogin, omgeven van gneis en schiefer. Het voornaamste en meest bekende gedeelte, dat in den eigenlijken M. het hoogste punt bereikt, vormt de waterscheiding tusschen de Arve en de Dora-Baltea, helt naar het z.o. steil af en neemt in het n.w. het voorkomen van ketenen aan, die door gletscherdalen van elkander gescheiden worden. In dit gedeelte verheffen zich de Aiguille de Trelatète, 3932 m., en de DomeAie-Miage, 3688 m., ten z.w. en de Aiguille-du-Géant, de Aiguille-de-Talèfre, de Triolet en de MontDolent ten n.o. van den M. Daar de kamlijn alleen aan het einde van dit min of meer samenhangend geheel beneden de 3300 m. komt, komen begaanbare wegen ook alleen aan het einde voor.
Br zijn ongeveer dertig gletschers, waarvan de voornaamste zijn: de Mer-de-Glace, de Gletscher van Armentières en de Boisgletscher. In 1786 werd de M. het eerst door den gids J. Balmat beklommen, daarna door Balmat in gezelschap van Paccard en Horace de Saussure.
