koning van Servië, uit het huis Obrenowitsj, geb. 22 Aug. 1854 te Manassie in Rumenië, na den moord op vorst Michael door de nationale vergadering tot vorst van Servië gekozen (2 Juli 1868), werd 22 Aug. 1872 meerderjarig verklaard en aanvaardde toen persoonlijk de regeering. Servië verkreeg onder zijn regeering, na twee oorlogen met de Por te (1876—78), bij het verdrag van Berlijn verschillende stukken land erbij, benevens zijn zelfstandigheid en 6 Maart 1882 werd het tot een koninkrijk geproclameerd.
M. werd hierdoor zeer populair; doch het snel aangroeien der staatsschuld, de ongelukkige oorlog met Bulgarije in 1885, zijn particulier leven en zijn echtscheiding (Oct. 1888) ondermijnden zijn positie zoodanig, dat hij zich ten slotte gedwongen zag afstand te doen (6 Maart 1889). Zijn zoon Alexander kwam in zijn plaats. M. hield zich in den eersten tijd meest te Parijs op, onder den naam graaf van Takovo. In Jan. 1893 verzoende hij zich met koningin Natalie, waarop in Maart 1894 bij besluit der synode de echtscheiding ingetrokken werd. Zijn zoon Alexander herstelde hem in April 1894 in al zijn koninklijke rechten en benoemde hem in Jan. 1898 tot kommandant van het Servische leger. Op het huwelijk zijns zoons met mevr.
Draga Maschin legde hij dezen post echter neer en verliet Servië (Juli 1900). Hij óverl. 11 Febr. 1901 te Weenen.
