nederlandsch muziekgeleerde, geb. te Haarlem 1845, werd in 1869 tot priester gewijd en tot leeraar aan het klein-seminarie Hageveld bij Leiden aangesteld, was vervolgens pastoor te Schiedam en werd later president van het groot-seminarie te Warmond. In 1876 richtte L. het „Gregoriusblad”, een tijdschrift tot bevordering der kerkelijke toonkunst, op en deed later verschillende nuttige werkjes voor de beoefening dier muziek het licht zien, o. a.: Handboekje ten gebruike bij het onderwijs in den Gregoriaanschen zang, De katholieke organist, De jonge korist.
L. behoort mede tot de oprichters der Gregoriusvereeniging en bleef, niettegenstaande zijn drukke bezigheden als bestuurder van gemeld seminarie en als bekleeder van onderscheiden hooge kerkelijke waardigheden, zich steeds met veel ijver wijden aan de kerkelijke toonkunst. Als componist deed L. zich kennen door enkele missen en andere kerkelijke gezangen in palestrijnschen geest.
