(lat., grieksch Metapontion) in de oudheid een stad van Groot-Griekenland, aan de golf van Tarente, tusschen de rivieren Bradanus (Bradano) en Casuentus (Basento), waarschijnlijk na 700 door Achaeërs gesticht. Pythagoras eindigde aldaar zijn leven.
Tijdens de oorlogen met Pyrrhus moest M. zich aan de Romeinen onderwerpen, doch ging na den slag bij Cannae tot de Carthagers over. Toen Hannibal Beneden-ItaLië ontruimde, voerde hij de inwoners der stad mede weg, om ze niet aan de Romeinen prijs te geven, waarop M. in verval kwam. Tegenwoordig wordt de plaats aangeduid door 15 zuilen van een dorisehen tempel (ten n. van het kasteel Torremare en het tegenw. spoorwegstation Metaponto); in 1880 werd nabij de masseria (hoeve) Sansone een tweede tempel opgegraven. Vergel. Lacara, Topografia e storia di Metaponto (Napels 1891).
