amerikaansch hydrograaf, geb. 14 Jan. 1803 in het graafschap Spottsylvania in Virginia, kwam in 1824 als kadet bij de marine, werd 1836 luitenant, moest 1839, door een val verlamd, den dienst verlaten en werd 1842 directeur van het archief der zeekaarten en 1844 van het nautisch observatorium te Washington. In 1853 ijverde hij op het congres der zeemogendheden te Brussel voor het aannemen van een gelijk systeem bij de waarnemingen ter zee. 1855 tot commander benoemd, verliet hij in 1861 bij het uitbreken van den oorlog voorgoed den dienst en sloot zich bij de zuidelijke staten aan.
Na den oorlog vergezelde hij keizer Maximiliaan naar Mexico en steunde hem vooral bij het aanplanten der kinaboomen: Later richtte hij te Londen een torpedoschool op en 1868 vestigde hij zich te Lexington in Virginia, waar hij tot aan zijn dood, 1 Febr. 1873, het ambt van hoogleeraar .aan het college bekleedde. Zijn voornaamste werken zijn: Wind- and currents-charts (1845; 5de dr. 1859), Sailing directions en The physical geography of the sea (New-York 1856, meer dan 20 drukken) benevens de Nautical monographs (Washington 1859—61). Buitendien publiceerde hij: Letters on the Amazon and the Atlantic slopes of South America; Relation between navigation and the circulation of the atmosphère; Astronomical observations, enz.
