in de oudheid een krijgszuchtig nomadenvolk in het zuidelijkste deel van Scythia cis Imaum, aan de noordoostelijke kust van de Kaspische zee en ten noorden van het Aralmeer en den Jaxartes. De M. waren waarschijnlijk van mongoolschen stam (A. v.
Humboldt rekent hen echter tot de Indogermanen). Zij worden als een zeer ruw volk beschreven, bij wie gemeenschap van vrouwen heerschte en de grijsaards geslacht en opgegeten werden. Als goddelijk wezen vereerden zij de zon, waaraan zij paarden offerden. Zij werden geregeerd door een koningin Tomyris, tegen wie Cyrus in 529 v. Chr. met geheel zijn leger den dood gevonden zou hebben. Het land der M. was rijk aan koper en goud, zooals nog tegenwoordig het Oeral- en het Altaigebergte.
