waren reeds onder de Grieken bij de Bacchusfeesten in gebruik en gingen vandaar op het tooneel over. Zij bestonden in soorten van helmen, die het geheel« hoofd overdekten, en werden eerst uit boomschors, later uit leder, hout en ivoor vervaardigd; zij hadden .zeer groote mondopeningen, inwendig met metalen stangen voorzien om de stem van den tooneelspeler te versterken.
Men onderscheidde tragische M., komische M., satyr-M. en orchestrische M., deze laatste voor de dansers. Het gebruik van M. ging van het grieksche tot het romeinsche tooneel en van dit tot de italiaansche commedia delP arte ever. Verscheiden karakteristieke M., op het ital. nationale tooneel in gebruik, werden in de 17de eeuw op de meeste europeesche tooneelen 'ingevoerd. De M. werden tusschen de 14de en 17de eeuw in navolging van Italië, vooral van Venetië, niet alleen op de carnavalsen andere vroolijke feesten, maar ook door vrouwen om de gelaatskleur frisch te houden gebezigd. De M.-bals (bals masqués), die in de 17de en 18de eeuw zeer geliefd waren en eveneens Italië tot vaderland hebben, waren eertijds door de geestvolle intrigues en plagerijen merkwaardig. — In de bouwkunst noemt men M. fantastische, grimassen trekkende aangezichten, die tot versiering worden .aangebracht. — Over M. in de dierkunde, zie Larven.
