fransch schrijver, geb. 7 Dec. 1827 te Florence, woonde lang in Italië, werd later hoogl. in de literatuurgeschiedenis aan de universiteit te Genève en overl. aldaar 18 April 1885. Hij publiceerde: L’Italie estelle la terre des morts? (1859), een pamflet, dat veel opzien baarde; Garibaldi, histoire de la conquête des Deux-Siciles (1831), een dagboek; Histoire du brigandage dans 1’Italie méridionale (1862); La Camorra, mgstères de Naples (1863); Pompéi et les Pompéiens (1864).
Voorts verschenen van hem een uitmuntende vertaling van Goethe’s Faust (1875), het gedicht Lucioles (1853) en Poésies (1871), kleine tooneelstukken, „marionetten-comedies’, zooals Sic vos non vobis (1853), De roi Babolein (1853), La princesse Danubia (1856), Le curé d’Yvetot (1862), L’équilibre (1867), De docteur Gratiën (1870), De congrès de la paix (1871); novellen (Les amours permises, 1861; Nouvelles napolitaines, 1879; De roman de Gaston Renaud, 1884; Après le divorce, 1885); geschiedkundige werken, zooals De protestantisme en France (1854), de geschiedkundige tooneelstudie Les aïeux de Figaro (1868), Genève et ses poètes du XVIe siècle à nos jours (1873), een nieuwere literatuurgeschiedenis Lm Renaissance de Dante à Luther (1884) en La Réforme, de Luther à Shakespeare (1885).
