graaf van Leekoe en Arensburg, zweedsch staatsman, geb. te Reval 1622, overl. te Venngarn 1686, zoon van den vorige, diende eerst in het leger onder Horn en streed tegen de Denen (1643). Kort daarna kwam hij aan het hof, waar hij zoo in aanzien geraakte bij koningin Christina, dat deze er zelfs aan dacht hem te trouwen.
In 1648 werd hij met een buitengewone zending naar Frankrijk belast, viel daarna in ongenade en w'erd op zijn goederen verbannen tot de troonsbestijging van Karel Gustaaf, die hem tot kanselier der hoogeschool van Upsala (1655) benoemde, een kommandement in Lijfland schonk en belastte met het onderhandelen over den vrede met Polen, welke te Oliva tot stand kwam (1660). Gedurende de minderjarigheid van Karel XI maakte L. deel uit van het regentschap, verkreeg veel invloed op den jongen vorst, maar verloor allengs diens gunst toen hij zijn eigenmachtig optreden afkeurde. Door het verminderen van het grondbezit der edelen geraakte L. in benarde omstandigheden en overl. arm, vooral betreurd door kunstenaars en geleerden, wier beschermer en vriend hij was.
