duitsch schilder, geb. te Wiesbaden 1829, studeerde te Dusseldorf, waar Sohn en Schadow zijn meesters waren (1845 —52). Vandaar ging hij naar Parijs, doch vestigde zich in 1860 weer te Dusseldorf om ten slotte Berlijn tot woonplaats te kiezen.
Hoewel K. ook als portretschilder een zeer goeden naam heeft, munt hij toch vooral uit in zijn tafereelen uit het volksleven; de beroemde en bekende Gouden bruiloft (1859) is daar het bewijs van. Andere vermaarde doeken in dat genre zijn: De lijkstoet (1852), Kamp van Zigeuners, Brand in de boerderij, De ochtend na een dorpsfeest (1855), De kwakzalver, Een invaliede (1867), De begrafenis (1878), Achter de coulissen (1880). Van zijn portretten gelden die van Helmholtz en Mommsen voor de beste.
