duitsch staathuishoudkundige en philosoof, geb. 1759 te Wettin, werd in 1791 hoogleeraar in de wijsbegeerte te Halle, in 1807 in de staatswetenschappen te Charkow, was van 1810—16 te Petersburg werkzaam als lid der commissie in de redactie der strafwetgeving en werd in 1816 hoogleeraar in de staatswetenschappen te Halle. Hij overl. in 1827.
Tot zijn voornaamste geschriften behooren: Prolegomenen zur praklischen Philosophie (1787), Grundrisz der allgemeinen Logik u. s. w. (1788), Lehrbuch der Nationalölconomie (1805), Einleitung in das Slvdium der Staatswissenschaftcn (1819), Eniwurf eines Criminalgesetzbuchs für das russ. Reich (1818), Staatsfinanzwissenschaft (2 dln., nieuwe uitg. 1836). De door hem uitgegeven Essais philosophiques sur l’homme, ses principaux rapports et sa destinêe zijn waarschijnlijk door den Rus Poletika geschreven.
