Duitsch schrijver, eerst Löb Baruch geheeten, geb. 6 Mei 1786, te Frankfort a/M , overl. 12 Febr 1837 te Parijs, waar hij de Julirevolutie van 1830 medegemaakt had. B. was kritikus, humorist en journalist; hij redigeerde vele tijdschriften, en richtte ook zelf enkele op; zijn voorn. werken zijn :Denkrede auf Jean Paul (1826), Der Kunst, in drei 'lagen ein Originalschriftsteller zu toerden.
Zijn verbittering tegen de in Duitschland heerschende dynastische politiek drong hem van het liberale standpunt steeds meer naar het radikale, hetgeen ook zijn letterkundige kritiek beheerschte, gelijk zijn haat jegens Goethe aantoont; zijn laatste geschrift was: Menzei, der Franzosenfresser (Parijs, 1837).
