Louis françois dauprat

betekenis & definitie

Fransch hoornvirtuoos, en componist, geb. 24 Mei 1781 te Parijs, overl. 16 Juli 1868, opgeleid aan het conservatorium in zijn geboorteplaats, leerling van Kenn, werd eerst lid van het militair muziekkorps der nationale garde, later van de consulaire garde, doorliep van 1801 —05 nog een theoretischen cursus van het conservatorium, onder Catel en Gossec, was van 1806—08 eerste hoornist v/h stadstheater te Bordeaux en volgde voorts Kenn en Duvernoy op aan de Parijsche operaq in 1811 werd hij daarenboven lid der keizerlijke kapel en kamermuzikus van Napoléon I, later ook van Lodewijk XVIII, en Louis-Philippe ; in 1816 was hij ook hoogleeraar in lioornmuziek aan het conservatorium geworden. D. was een der eerste hoornmusici zijns tijds, zijn compositiën voor dit instrument zijn bewerkt met een zorg en een zuiverheid van stijl, als in de muzieksoort zeldzaam wordt aangetroffen. Behalve een Méthode de cor verschenen van hem vijf concertos met orkest, solos, duos, trios, kwartos, sextos (alles voor hoorn), Thèmes variés, melodiën, kamer-emsembles, enz, terwijl meerdere symphoniën, een harmonieleer, een Théorie analitique de la musique enz. in manuscript bleven.