graaf van Lucena, hertog van Tetuan, spaansch generaal en staatsman, zoon van den vorige, geb. te Santa Cruz de Teneriffe 1809, overl. te Bayonne 1867, was een der getrouwste aanhangers van koningin Christina, werd allengs een mededinger van Espartero, bracht tegen diens dictatuur Pampelona in opstand (1841), werd na den val van Espartero (1843) kapiteingeneraal van Cuba, bij zijn terugkeer in Spanje (1848) lid van den Senaat, onder Narvaez directeur-generaal der infanterie, in 1854 minister van oorlog en twee jaren later president van het kabinet. Door Narvaez verdrongen, zag hij zich evenwel in 1858 andermaal aan ’t hoofd van het kabinet geplaatst.
In 1859 voerde hij het opperbevel in den oorlog tegen Marokko, waar hij met de inneming van Tetuan een schitterend wapenfeit verrichtte. Na dezen veldtocht was hij nog twee maal hoofd van het ministerie (in 1863, van 15 Jan. tot 26 Febr. en van Juni 1865 tot Juli 1866); onderdrukte toen met kracht de woelingen van gen. Prim en diens aanhangers en trok zich, toen Narvaez hem wederom als premier had vervangen, een jaar voor zijn dood ongeveer, uit het openbaar leven terug.
