(gr. kothornos, lat. cothurnus) bij de oude Grieken de van voren met gewoonlijk roode riemen dichtgesnoerde jachtlaars, welke den geheelen voet bedekte en van achter gewoonlijk tot aan het midden van het been reikte, zeer dikke vierkante zolen had en aan beide voeten paste. Een dergelijk schoeisel met hoog, houten onderstel voerde de treurspeldichter Aeschylus in het costuum der tragedie in, om den tooneelspelers een meer dan gewone grootte te geven; de juiste verhouding naar boven werd gevormd door een hooge haarbedekking.
In tegenstelling met de lagere soccus (zie ald.) der comedie werd de K. als symbool der tragedie en als benaming voor deze en haar verheven stijl gebezigd.
