Karl von gerok

betekenis & definitie

Duitsch theoloog (evangelisch) en dichter van religieuse liederen, geb. 30 Jan. 1815 te Vaichingen (Württemberg), bekleedde allerlei kerkelijke bedieningen en overl. 14 Jan. 1890; in 1898 werd te Stuttgart een monument met marmerbuste van de hand van Donndorf voor hem onthuld. Als theoloog de kerkelijk-konservatieverichting aanhangend, vatte hij als predikant en als dichter het christendom meer van zijn humanen, het leven veredelenden kant op. In ruimeren kring is hij vooral bekend geworden door zijn Palmblätter, een door innigheid van gevoel en mooiheid van vorm uitmuntenden bundel christelijke gedichten, die voor het eerst in 1857 verscheen en sindsmeer dan 100-maal is herdrukt, in alle denkbare formaten tusschen geïllustreerde prachten de meest eenvoudige zakuitgave. Verder moeten worden vermeld: Auf einsamen Gangen (Stuttg. 1885, 20ste druk 1896), vervolg op „Palmblätter”;, Pfingstrosen. Gedichte aus dem Kreise der Apostelgeschichte (Gütersloh 1866, 10de druk 1889), Unter der Abendstern (1886 12de druk Stuttg. 1896), Blumen und Sterne (gemengde gedichten 1868, 16de druk 1896), Der letzte Strause (1884, 16de druk 1895); verder gaf hij in het licht verscheidene bundels preeken, als Ecangelienpredigten,Stuttg. 1855, 10de druk 1894, Epistel predigten, 1857, 7de druk 1891, Trost und Weihe 1890, enz., voorts Das Gebet des Herrn in Morgenund Abendgebeten (Stuttg. 1854, 7de druk 1892), Von Jerusalem nach Rom. Die Apostelgeschichte in Bibelstunden ausgelegt (4 Gütersloh 1900), enz.