Karl sebastian cornelius

betekenis & definitie

Duitseh natuurkundige, geb. 14 Nov. 1819 te Rönshausen in Nederhessen, werd in 1851 privaatdocent aan de universiteit te Halle, waar hij sinds arbeidde door voorlezingen over natuur- en werktuigkunde, aardrijkskunde en meteorologie; hij schreef: Die Lehre von der Elektriciteit und dem Magnetismus (1855), Leber die Bildung der Materie aus ihren einfachen Elementen (1856), zur Theorie der Wechselwirkung zwischen Leib und Seele (1880), Grundriss der physik. Geographie (6d(i druk, 1886), Ueher die Entstehung der Welt (1870), enz.; hij overl. 5 Nov. 1896. '