Gepubliceerd op 23-02-2021

Kappadocië

betekenis & definitie

landschap in het midden van Klein-Azië, begrensd door Paphlagonië en Pontus ten n., Armenië ten o., Cilicië ten z. en Galatië en Phrygië ten w. Het is een bergachtig land, doorsneden door den Taurus en den Anti-Taurus en besproeid door den Halys, thans vormt het ’t paschaliek Siwas.

Als de voornaamste steden golden Caesarea en Mitilene, beide na Alexander gesticht. K. was onderworpen aan de koningen der Assyriërs, Meden en Perzen, doch behield een zekere mate van zelfstandigheid en zag aan enkelen van zijn bestuurders den titel van koning verleend. Na den val van het perzische rijk en den dood van Alexander den Groote werd deze mate van zelfstandigheid al grooter en grooter, totdat de vorsten van K., gebruik makende van de verzwakking van het syrische rijk der Seleuciden onder de opvolgers van Antiochus III, zich geheel onafhankelijk maakteh. Mithridates de Groote, koning van Pontus, onderwierp K. aan zijn gezag, maar toen hij door de Romeinen was overwonnen, werd het koninkrijk K. hersteld, het moest evenwel het beschermheerschap der Romeinen aanvaarden, totdat hij in 17 na Chr. door Tiberius tot een romeinsche provincie werd gemaakt.Bij de verdeeling van het romeinsche rijk door Theodosius I kwam K. bij het oostersche rijk, en bleef daarvan een deel uitmaken totdat de Seldjoeken onder de regeering van keizer Michael VII Dukas een groot deel van het binnenland van Klein-Azië veroverden (1073). Van dien tijd af behoorde het tot de rijken door hen gesticht, om in de 14de eeuw onder de macht der Tartaren en in de 15de eeuw onder die van de Osmanen te geraken.

< >