Lotharingsch politikus, geb. 26 Jan. 1845, te Metz. Hij werd na de inlijving van Lotharingen bij Duitschland de hoofdleider van de oppositie tegen het Duitsche bestuur, lid van den gemeenteraad van Metz, van het provinciaal bestuur, en in Dec. 1882 van den Rijksdag; wegens het verbod om zich daarin van de Fransche taal te bedienen woonde hij de zittingen zeer zelden bij.
In April 1887 werd hij verbannen; eerst in Maart 1889 legde hij zijn rijksdagsmandaat neder en liet zich in Frankrijk naturaliseeren.
