provençaalsch dichter, geb. 8 Aug. 1818 te St. Remy (provenç.
Sant Roumié, Bouches-du-Rhône), begaf zich 1847 naar Avignon, waar hij boekhandelaar was. Tijdens de Februari-revolutie richtte hij tot de demagogen de geestige satiren La Ferigoulo, IJ Capelan, Li Clubs, Li Partejaire. In 1852 gaf hij een kleine, verzameling provençaalsche gedichten van zichzelf en van anderen uit; het buitengewone succes daarvan had de stichting der Félibre op het slot Font-Ségugne (départ. Vaucluse) 1854 ten gevolge; 1859 riep R. het tijdschrift ,,Armana provençau” in het leven; hij oveirl 24 Mei 1891 te Avignon. Van zijn overige gedichten dienen genoemd: Le Campano mountado (1857), Lis oubreto (1852), Lou niege de Cucugnan (1868), Lis entarro chin galejado boulegarello (1874), Li conte provençau e U cascareleto (1884).
