(Don) spaansch dichter, geb. te Valladolid 1817, overl. te Madrid 1893, woonde eenigen tijd te Parijs, waar hij in 1852 zijn gedicht Granada deed verschijnen; vertrok in 1855 naar Amerika en vestigde zich te Mexico, waar hij bleef tot 1866, keerde toen naar Spanje terug en werd in 1887 tot lid der Academie gekozen. -Z. schreef lyrische gedichten, legenden, verpalen en drama’s; van eerstgenoemde maakte vooral opgang de bundel Los cantos del trovador (1841); van zijn drama’s worden geprezen: Don Juan Tenorio, misschien het meest gevierde stuk van het moderne spaansche tooneel, El Zapatero y el Rey en [i]El Fundi del Gado.
[/i]
Zosimus
(Heilige) paus 417—18, waarschijnlijk een Griek van geboorte, had in zijn kort doch onrustig pontificaat vele geschillen te behandelen, o.a. met de bisschoppen van Gallië en Noord-Afrika. Over het algemeen kan men de houding welke Z. hierin aannam, niet van overijling vrijpleiten.
