(baron Meaford, graaf) beroemd britsch admiraal, in 1734 geb.; onderscheidde zich o. a. in den oorlog tegen de n.-amerik. koloniën. Na den vrede van 1783 werd hij lid van het Lagerhuis, waar hij zich bij graaf Shelburne en de oppositie aansloot.
Als schout-bij-nacht veroverde hij in 1794 de fransche koloniën Martinique en Ste.-Lucie; versloeg 1797 bij kaap St. Vincent de veel sterker vloot der Spanjaarden; kreeg tot belooning een jaargeld van 3000 pd. sterk en den titel graaf van St.-Vincent en baron Meaford. Hij nam nu zitting in het Hoogerhuis, doch voerde tevens het opperbevel over de vloot in het Kanaal; kantte zich tegen de voortzetting van den oorlog met Frankrijk en stemde in 1807 tegen de afschaffing van den slavenhandel. Na zich in 1816 aan het openbare leven onttrokken te hebben, overleed hij in 1823. Biographieën van Brenton (1838) en Tucker (1843, 2 dln.).
