Johann karl wilhelm zahn

betekenis & definitie

beoefenaar der bouw- en schilderkunst, in 1800 in KeurHessen geh., wTerd in 1829 prof. bij de kunstacademie te Berlijn, hield zich van 1830—41 te Napels op, waar hij de opgravingen te Pompeji en te Herculanum bijwoonde, en ondernam van 1850—51 een kunstreis door België, Frankrijk, Engeland en Nederland. Z. is de uitvinder van den kleurensteendruk (1818) en schreef: Keu entdeckte Wandgemälde in Pompeji (1828), Die schönsten Ornamente und merkwürdigsten Gemälde aus Pompeji, Herculanum und Stahia (30 afd., 1828—59), Ornamente aller klassischen Kimstepochen (20 afd., 1832 vlg.), Auserlesene Ornamente aus dem Gesammtgebicd der bildenden Kunst (5 stukken, 1842—44).