een der voornaamste vertegenwoordigers der nieuwere kath. theologie, geb. 6 Mei 1796 te Igersheim, stud. te Ellwangen en Tübingen, werd 1819 priester gewijd, was 1820 repetent aan het theologisch convict te Tübingen, waar hij 1822 promoveerde, 1826 buitengewoon en 1828 gewoon hoogleeraar werd; 1835 werd hij beroepen naar München, waar hij 12 April 1838 overleed. Hij schreef: Die Einheit in der Kirche oder das Princip des Katholicismus (Tübingen 1825; 2de dr., 1843); Athanasius d.
Gr. und die Kirche seiner Zeit, besonders im Kampfe mit dem Arianismus (Mainz 1827; 2de dr. 1844). Zijn hoofdwerk is: Symbolik, oder Darstellung der dogmatischen Gegensätze der Katholiken und Protestanten nach ihren öffentlichen Bekenntnisschriften (Mainz 1832; 9de dr. 1884), waarin hij de protestantsche kerkleer met de middelen der prot. wetenschap bestrijdt. Op een tegenschrift van zijn tübinger collega Baur antwoordde hij in de Neue Untersuchungen der Lehr gegensät ze zwischen den Katholiken und Protestanten (Mainz 1834; 2de dr. 1835). Zijn Gesammelte Schriften (2 dln., Regensburg 1839) Zijn door Döllinger, zijn Patrologie, oder christliche Litterärgeschickte (dl. 1, ald. 1839) door Reithmayr, zijn Kirchengeschichte (3 dln., ald. 1867—70) door Gams gepubliceerd.
