toonkunstenaar, in 1753 te Reichenau geb., werd in 1785 dir. der Gewandhausconcerten te Leipzig. In 1810 volgde hij Müller op als Thomascantor aldaar.
Van zijn vele compositiën noemen wij: het Te Deum naar Klopstock en zijn oratorium Das Ende des Gerechten (tekst van Rochlitz). S. vertaalde in ’t duitsch de zangschool van A. M. Pellegrini Celoni, de pianoschool van Clementi en van Pleyel. Een werk van blijvende historische waarde is zijn Choraalboek (1819); van de 1285 wijzen zijn 306 melodieën van S. zelf.
