fransch oriëntalist, 1788—1832, studeerde in de medicijn nen en legde zich tevens ijverig toe op de studie der chineesche en tartaarsche talen; 1814 werd voor hem in het Collège de France de leerstoel voor de chineesche en mandsjoetaal opgericht, dien hij tot zijn dood bezette; ook was hij conservator der oostersche handschriften in de koninklijke bibliotheek en president van het aziatisch genootschap. Zijn voornaamste werken zijn: Essai sur la langui et la littérature chinoise (1811), Recherches sur les langues tartares (1820), en de Contes chinois (3 dln., 1827); sedert 1818 was hij uitgever van het „Journal des savants”.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
