(baron) fr. generaal, in 1779 te Toulouse geb., trad in 1799 in dienst, werd in 1801 officier der genie, onderscheidde zich als adjudant van Masséna van 1805—11 in onderscheidene veldslagen in Italië, Duitschland en Spanje en in den veldtocht van 1813 bij Smolensko, Borodino en Krasnoi, waar hij zwaar gekwetst werd en woonde als brigade-generaal den slag van Lützen bij. Beroemd is zijn verdediging van de brug bij Lesmont en zijn gedrag bij Champaubert, Montmirail, Yauchamp en Montereau.
Onder de tweede restauratie werd P. in 1818 maréchal-de-camp bij den generalen staf en lid van het comité der infanterie, na. de Juli-omwenteling luitenant-generaal en directeur van het dépot van oorlog en in 1837 tot pair verheven. Napoleon III benoemde hem in 1852 tot lid van den senaat. Hij overl. te Parijs in 1858. P. trad ook op als kartograaf en schrijver: Mémoires relatifs d la guerre de la Succession d’Espagne (1835) enz.
