Jean claude

betekenis & definitie

Hervormd godgeleerde, geb. te La Sauvetat, Frankrijk, 1619, werd in 1654 predikant te Nîmes, bestreed als president van' de synode van Nîmes in 1661 de voorgeslagen unie met de katholieken, kreeg deswege van de regeering het verbod om te prediken, begaf zich naar Parijs, en werd in 1666 predikant te Charenton; na de opheffing van het edict van Nantes moest hij Frankrijk verlaten, ging toen naar ’s Gravenhage, en overl. aldaar, 13 J an. 1687 ; zijn Réponse aux deux traites intitules: La perpétuité de la foi de Véglise touchant l’eucharistie (Charenton, 1665) is een wederlegging van de desbetreffende geschriften der Jansenisten Pierre Nicole en Antoine Arnauld; tegen de verdediging der mis door den jezuït Nouet en door Arnauld schreef hij : Traité de l'eucharistie contenant une réponse au livre du P. Nouet (Amsterdam, 1668), en Réponse au livre de M. Arnauld (Rouaanl670); verder schreef hij tegen Nicole’s aanvallen op het calvinisme : La defense de la rêformation (1673, herdrukt Parijs 1844); te Den Haag schreef hij : Plaintes des protestants cruellement opprimés dans le royaume de France (Keulen 1686); zijn zoon gaf nog in het licht: Œuvres posthumesdeJ. Claude (5 dln., Amsterdam 1688), bevattende Iraité de la composition d'un Sermon, enz.)