nederl. graveur en schilder, in 1690 te Amsterdam geb., door den vader van den graveur Folkema in het teekenen en door Willem van Gouwen in het graveeren onderwezen; overl. te Leiden in 1759; vignetten en prenten voor boeken, anatomische platen in het beroemde werk van prof. Albinus, getiteld: „Bern.
Siegf. Albini Tabulae Sceleti et Musculorum corporis humanis” (1747); ook portretten en andere teekeningen in zwart krijt, deels naar schilderijen van anderen, deels van eigen vinding. Hij beoefende tevens de letteren en gaf in 1723 een blijspel uit: Het gewaande bloedverwantschap.
Wandelende bladen
zie Phasmidae.
