vierde president der Ver. St. van N.-Amerika (1809—17), geb. 16 Maart 1751 te Port Conway (Virginia), bezocht het Princeton College, studeerde later in de rechten en de godgeleerdheid, werd 1780 lid van het continentaalcongres en maakte zich zeer verdienstelijk door het ontwerpen en het doen aannemen der grondwet; 1801 werd hij staatssecretaris (onder Jefferson) en 1809 president.
Hij verbood alle verkeer met Engeland en Frankrijk, zoolang deze beide staten de sedert 1807 den handel der neutralen storende bepalingen in stand hielden. Toen de fransche regeering de beperkende bepalingen introk, stelde M. de verbinding met Frankrijk weer open, terwijl de oneenigheden met Engeland in 1812 tot een oorlog voerden. Na afloop van zijn eerste ambtsperiode werd M. herkozen en vervulde zijn ambt in dit kritieke tijdperk op degelijke wijze; hij nam zoo krachtige maatregelen, dat de Amerikanen weldra het overwicht kregen, zoodat de 24 Deo. 1814 te Gent gesloten vrede den toestand van vóór den oorlog herstelde. Hierna beijverde M. zich met succes voor den bloei der Ver. Staten; 1 Maart 1817 onderteekende hij de acte van navigatie en legde drie dagen later zijn ambt neer. Hij overl. 28 Juni 1836 op zijn landgoed Montpellier in Virginië. Op last van het congres gaf Gilpin The Madison Papers (3 dln., Boston 1840), een reeks politieke en staatswetenschappelijke geschriften van M., uit.
