duitsch taalvorscher, geb. 1779, overl. 1847 te Petersburg; groot kenner der mongoolsche, kalmuksche en tibetaansche talen en literatuur; onder zijn vele schriften, voor een deel strijdschriften tegen Klaproth, Abel Rémusat en Hammer, munten uit: Forschungen im Gebiete der Bildungsgeschichte der Völker Mittelasiens vorzüglich der Mongolen und Tibeter (Petersb. 1824); Th Hol.-kritische Zugabe zu den von Rémusat bekannt gemarhttn mongol. Originalbriefen (Petersb. 1824); belangrijk is voorts zijn vertaling eener geschiedenis van het stamhuis van Dschingis-Khan, in 1662 door een mongoolschen khan geschreven, welke vertaling ten titel voert: Geschichte der Ost-mongolen und ihres Fürstenhauses (Petersb. 1829); ook schreef hij de eerste Grammatik der ‘mongolischen Sprache (Petersb. 1830) en een [i]Mongol.
Wörterbuch[/i] (Petersb. 1832). Later gaf hij een Mongoolsch heldendicht: Die Thaten GesserKhan’s (Petersb. 1826, duitsch 1839) uit. Verder: Grammatik der tibetischen Sprache (Petersb. 1839) en het Wörterbuch der tibet. Sprache (Petersb. 1841), alsmede Der Weise und der Thor, uit het tibetaansch vertaald en met het oorspronkelijke uitgegeven (2 dln., Petersb. 1843).
