Cordillera Ibérica, algemeene naam der oostelijke randgebergten in Spanje, welke de beide castiliaansche hoogvlakten afsluiten; zij zijn 900 km. lang en strekken zich uit van de bronnen der Ebro tot aan kaap de Gata. De voornaamste onderdeelen van het I. zijn van den oorsprong der Ebro af: de Montes de Burgos, de Montes de Oca, de Siërra de la Demanda (met den 2305 meter hoogen San Lorenzo), de Siërra de Neila (met den 2252 meter hoogen Picos de Urbion), de Siërra Cebollera, de Siërra de Moncayo, die den hoogsten top van het geheele I. bevat (2349 meter), de Parameras de Molina, de Siërra de Albarracin, de Montes Universales, in welke zich nabij de bronnen van de Tajo en de Guadalquivir de 1610 meter hooge Muela de San Juan verheft; eindelijk het Noord-Valenciaansche kustgebergte, de Siërra de Valdemeca (tusschen Cabriel en Jucar), de Sierras de Alcarez (in Albacete), de Siërra de Mundo (in het oosten der provincie Jaen) en de Siërra de Sagra.
Het bergstelsel eindigt in kaap' de Gata, in de provincie Almeria.
