1) H. Pictaviensis (d. i. van Poitiers), omstreeks 300 te Pictavium (Poitiers) uit heidensche ouders geboren, werd later (omstreeks 350) tot bisschop zijner vaderstad gekozen en om zijn optreden tegen de Arianen door den ariaanschgezinden keizer Constantius in 356 naar Phrygië verbannen.
Doch ook hier streed hij tegen de ketterij en werd eindelijk in 380 naar Poitiers teruggezonden, waar hij tot zijn dood (366) als voorvechter der rechtzinnige leer optrad. Uit zijn talrijke geschriften noemen wij hier alleen zijn, in de ballingschap geschreven, strijdschrift De trinitate (De fide) in 12 boeken. Hij wordt als heilige vereerd (feestdag 14 Jan.) en door Pius IX werd hij in 1851 opgenomen onder de kerkleeraars. De beste uitgave zijner werken is die van de Benedictijnen (Parijs 1693, nieuwe uitg. 1844—45).2) H., paus, volgde 12 Nov. 461 Leo I, wiens legaat hij geweest was op de synode te Epheze in 449, op den pauselijken stoel. Hij verdedigde het roomsche geloof tegen de byzantijnsche keizers en overl. 21 Febr. 468. De r.-k. kerk vereert hem als heilige.
