Hiatus

betekenis & definitie

(lat., leemte, opening) in de taalkunde en de metriek: het op elkander stooten van twee klinkers, waarvan de eerste aan het einde der eene en de tweede aan het begin der daarop volgende lettergreep staat (om het even of deze lettergrepen op zichzelf woorden of wel deelen van woorden zijn); in alle talen heeft dit voor het gehoor iets onaangenaams en zoekt men het te voorkomen. H. noemt men ook een ontbrekend gedeelte in een handschrift.