duitsch dichter en schrijver, in 1809 te Züllichau geb., overl. 1864 te Leipzig, studeerde te Berlijn. In zijn romans en gedichten onderscheidt hij zich door gemoedelijken humor.
Hij schreef o.a. Deutschlands jüngste Cultur- u. Literaturepoche (1839), de humor, romans Justus u. Chrysostomus, Gebrüder Pech (2 dln. 1840), Johannes Meckel (2 dln. 1841); verder Gedichte (1857); de treurspelen Kaiser Heinrich IV (1837), Elfriede (1841), het blijspel Vetter Fritz (1851).Zijn broeder Rudolf M., verdienstelijk schrijver over de geschiedenis der kunst, in 1805 te Züllichau geb., studeerde te Berlijn, vestigde zich in 1837 te München en was aldaar van 1842—55 prof. en secretaris-generaal bij de academie der beeldende kunsten. Onder zijn schriften verdienen vermelding: Münchener Jahrbücher für bildende Kunst (4 aflev., 1839 —42), de voortreffelijk bewerkte Verzeichniss der Gemälde, in der altern Pinakothek zu München (1865). Anoniem schreef hij Vor u. nach dem Frieden von Villafranca (1860), waaraan zich Das ganze Deutschl. soll es sein! Grossdeutsches Liederbuch (1861) aansloot.
