britsch generaal, geb. 5 April 1795 te Bishops-Wearmouth (Durham), was voornemens zich aan de rechtsgeleerdheid te wijden, doch ging in krijgsdienst. Hij diende eerst 8 jaar in Engeland, Schotland en Ierland en begaf zich toen naar O.-Indië.
In den eersten oorlog met de Birmanen, 1824, nam hij deel aan meerdere veldslagen en beschreef dezen oorlog in zijn History of the Ava campaigns (Lond. 1827). In 1838 tot kapitein bevorderd, nam hij deel aan den veldtocht tegen de Afghanen van 1839, waarin hij zich zeer onderscheidde. Na zijn Memoir of the Afghan campaigns (Lond. 1841) bewerkt te hebben, keerde hij naar Punjab terug en bewees bij de verdediging van Dschelalabad groote diensten. In 1843 vergezelde hij het leger onder Gough naar Gwalior, nam deel aan den strijd bij Maharadschpoer en verwierf zich door zijn gedrag in den slag bij Mudki en Sobraon grooten lof; na het uitbreken van den Perz. oorlog nam hij als bevelhebber eener divisie in 1856 deel aan de expeditie naar Mohammerah. Op zijn terugreis naar Calcutta leed hij in April 1857 schipbreuk op de kust van Ceylon. Te Calcutta den opstand der Sipoys vernemende, begaf hij zich terstond naar Allahabad, om het bevel op zich te nemen over het tot ontzet van Cawnpore en Lucknow bestemde korps.
Hij versloeg de opstandelingen bij Fattipor, verdreef hen 16 Juli uit Cawnpore en trok tegen Lucknow op, doch moest terugkeeren en zich over den Ganges terugtrekken. Vereenigd met het detachement van den generaal Outram, begaf H., intusschen tot generaal-majoor bevorderd, zich 19 Sept. weder op marsch naar Lucknow, versloeg den 25sten de hoofdmacht des vijands in de nabijheid van Lucknow en bereikte daags daarna deze stad. Hier zagen H. en Outram zich vele weken lang blootgesteld aan de aanvallen van een overmachtigen vijand, totdat de opperbevelhebber Campbell hen 17 Nov. te hulp kwam. H. overleefde slechts weinige dagen het ontzet; hij overl. 25 Nov. 1857 te Alumbagh bij Lucknow aan buikloop. Eer nog het bericht van zijn dood in Engeland was aangekomen, had de koningin hem tot baron verheven met den titel H. van Lucknow, die overging op zijn oudsten zoon, Henry Marshman H., geb. 6 Aug. 1830, gesneuveld in 1897 in den Kaiberpas, tegen de Afridi.
