Gepubliceerd op 18-03-2021

Henricus slatius

betekenis & definitie

nederl. theoloog, geb. op Duiveland, was 1618 predikant te Bleiswijk en werd in dat jaar om zijn remonstrantsche gevoelens afgezet en verbannen, vestigde zich eenigen tijd later heimelijk te Delft, waar hij het werkje De klaerlichtende Fakkel (Gouda 1623) schreef, waarin hij prins Maurits op het heftigst aanviel; nam ook deel aan de, door Jan Faessen uitgebrachte samenzwering tegen het leven van den prins, vluchtte, werd te Rolde in Drenthe herkend en aangehouden, en in 1623 te ’s Gravenhage ter dood gebracht. Drie maanden na zijn dood werd op last der Staten een geschrift uitgegeven, getiteld Klaer vertoogh, door S. in de gevangenis geschreven en tegen zijn geestverwanten gericht, om de gunst van den prins te winnen.

< >