fransch geschiedschrijver en staatsman, geb. 20 Febr. 1810 te St. Quentin (Aisne) trad het eerst met historische romans op en vervolgens als geschiedschrijver.
Sedert 8 Febr. 1871 in de nationale vergadering gekozen, was hij tot haar ontbinding lid daarvan; in 1871 werd hij benoemd tot lid van het instituut, 1878 van de Academie; 1876 werd hij in den senaat gekozen, en overleed 14 Dec. 1883 te Parijs. De eerste uitgave van zijn hoofdwerk, de Histoire de F ra nee, verscheen in 15 dln. (1833—36); de derde, meermalen door de Academie bekroonde uitgave, in 19 dln. (1837—54); een vierde in 17 dln. (1855—60) en een volkseditie in 7 dln. (1867—85). Dit werk vormt met zijn voortzetting der Histoire de Frame moderne, depuis 1789 jusqu’ ä nos jours (2de dr., 8 dln., 1878—85) een volledige geschiedenis van Frankrijk, zich onderscheidend door waarheidsliefde, historische scherpzinnigheid, uitmuntende rangschikking, en helderen, verzorgden stijl. Voorts schreef -M. nog belangrijke histor. monographieën, zooals Daniel Manin (1859), Jeanne d'Arc (1872) enz.
