Heinrich ötte

betekenis & definitie

duitsch archeoloog, geb. 24 Maart 1808 te Berlijn, overl. 12 Aug. 1890 te Merseburg, werkte 1834—78 als predikant; schreef: Glookenkunde (Leipz. 1858, 2de dr. 1884), Handbuch der kirchlichen Kunstarchaologie des deutschen Mittelalters (2 dln. 5de dr. 1884), Archdol. Wörterbuch (1857 en 183,) Geschichte der roman, Baukunst in Dentschland (1861—74, 2de dr. 1885) enz.