Gepubliceerd op 17-02-2021

Hecatonchiren

betekenis & definitie

(grieksch, van hekaton, honderd en cheir, hand; latijnsch Centimani; honderdhandigen) worden in de grieksche mythologie drie reuzen genoemd, die ieder 100 armen en 50 hoofden hadden; zij waren zonen van Uranus en Gaea, en heetten Aegaeon of Briareus, Cottus en Gyes (Gyges). Terstond na hun geboorte werden zij door hun vader om hun grimmigheid geboeid in ’t binnenste der aarde gevangen gezet, later op raad van Gaea door de olympische góden tot bijstand tegen de Titanen uit hun kerker gehaald; in dien strijd gebruikten zij geweldige rotsblokken, waarvan zij er telkens 300 op de aanvallers neerwierpen; na de overwinning aangesteld tot bewakers der in den Tartarus geslingerde Titanen.

Wellicht zijn de H. te beschouwen als de vertegenwoordigers van de golven der woeste zee.

< >