Gustave courbet

betekenis & definitie

Fransch schilder, geb. te Ornans (dept. Doubs), 10 Juni 1819, was eenigen tijd leerling van Steuben en Hesse, vormde overigens grootendeels zichzelf, bestudeerde vooral de spaansche, vlaamsche en fransche koloristen, had eerst te kampen met de onwelwillendheden der kunstrechters, die zijn stukken weigerden te exposeeren, begon toen particuliere tentoonstellingen te organiseeren, en kwam, krachtig geholpen door de gunst van de ultra’s der neo-romantische of realistische richting, en niet minder door zijn strijd met de hem overal werende Academie, binnen weinig tijd zeer in de mode, werd in hooge mate populair toen hij een hem door Napoléon III aangeboden eereteeken van de hand wees, zag zich onder de Commune in het 17de arrondissement van Parijs in dit lichaam gekozen, werd als gedelegeerde van den maire in het genoemd arrondissement belast met het verwijderen der Vendôme-zuil, moest om deze zaak in Juni 1871 voor een krijgsraad terechtstaan, werd in de restauratiekosten veroordeeld (300,000 francs), en nam, ongenegen voortaan de opbrengst van zijn arbeid aan den Staat uit te keeren, de wijk naar Zwitserland, waar hij 31 Dec. 1877 bij Vevey stierf; voornaamste werken: Odalisque (naar Victor Hugo), Lélia (naar George Sand), Homme à la pipe (1844), Après-dinner à Ornans (1849), Enterrement à Ornans (1850), Demoiselles de village (1852), Fileuse (1853), Femme à la perruche, Demoiselles de la Seine, Combat de cerfs, Remise de ehevreuls. In 1882 werd door de Ecole des beaux-arts een Courbet-tentoonstelling gehouden.