Pruisisch infanterie-generaal, geb. 30 Sept. 1803 te Eichenbarleben (pruis. prov. Saksen), overl. 30 Juni 1881 te Gernrode.
Hij werd in een kadettenschool voor den krijgsmansstand opgeleid, trad in 1821 als officier in werkelijken dienst bij het Alexander-regiment, werd in 1841 tot hoofdman bevorderd en in 1847 in den rang van majoor bij den generalen staf overgelaatst; in 1849 werd hij chef van den staf bij et commando van het mobiele legerkorps in Baden en hield deze positie tijdens de PfalzBadensche campagne. In Jan. 1850 werd hij chef-generaal van den staf van het 8ste legerkorps; hij nam deel aan de campagne van 1866 en nam 30 Oct. het kommando over het 4de legerkorps op zich; in 1868 werd hij generaal der infanterie; in den fransch-duitschen oorlog (1870—71) voerde hij het 4de legerkorps aan en nam hij deel aan de veldslagen van Beaumont en Sedan en aan het beleg van Parijs. 10 Oct. 1872 trok hij zich uit den dienst terug.
