(baron) 27ste gouverneur-generaal van Nederl.-Indië (1743 —50), geb. te Leer aan de Eems in Oost-Friesland, 8 Aug. 1705, ging in Jan. 1725 als onderkoopman van de Oost-Indische compagnie naar Batavia, waar hij in 1730 waterfisaal en in 1733 buitengewoon raad van Indië werd. In 1736 vertrok hij als gouverneur naar Ceylon, keerde in 1737 naar Nederland terug en W’erd als Raad van Indië naar Batavia teruggezonden.
Na in Dec. 1740 door gouverneurgeneraal Valckenier met de andere raden gevangen genomen en naar Nederland gezonden te zijn, werd aan L, in de plaats van den ontslagen Valckenier, het bewind over Nederl.-Indië opgedragen, dat hij in Mei 1743 aanvaardde. De Staten stelden in 1748 I. tot generaal over de infanterie aan en verhieven hem tevens tot stedehouder van den prins van Oranje, daar aan Willem IV door de O.-I. maatschappij en het gemeenebest het oppergezag der nederlandsche koloniën was opgedragen. I. bekleedde zijn waardigheid tot aan zijn dood, 1 Nov. 1750. I. ontwikkelde een groote activiteit en bracht door verdragen, expedities en interventies vele nieuwe gewesten in de macht der compagnie (n.o.-kust van Java van Cheribon tot Banjoewangi, Mataram).
