bijgenaamd het Wilde zwijn der Ardennen, geb. 1446, overl. te Maastricht 1485, werd opgevoed aan het hof van den bisschop van Luik. Verbannen wegens moord op den grootzegelbewaarder van den bisschop, in diens paleis gepleegd, vluchtte hij naar koning Lodewijk XI van Frankrijk, die hem geld ter hand stelde om de Luikenaars tegen hun vorst in opstand te brengen.
L. lokte den bisschop in een hinderlaag en doodde hem met eigen handen, toen poogde hij zijn zoon op den bisschoppelijken zetel te doen verheffen en nam zelf den titel aan van opperbevelhebber der Luikenaars. Daarna deed hij een strooptocht door Brabant, maar Maximiliaan van Oostenrijk versloeg hem, en liet hem, toen hij in zijn handen was gevallen, onthoofden.
