een in 1685 door Cassius te Amsterdam ontdekt en naar zijn uitvinder ook wel goudpurper van Cassius geheeten preparaat; het is een neerslag, die ontstaat wanneer men bij een oplossing van 1 deel goudchloride een sterk verdunde oplossing van 1 deel tinchloruur en 2 deelen tinchloride voegt. De kleur verschilt naar gelang van den graad van verdunning der oplossingen van de verhouding van het tinchloruur; zij kan bij overmaat van tinchloruur geel, blauw en groen worden, terwijl overvloedig tinchloride roode tot violette kleuren geeft; alleen de neerslag die zich uit zeer verdunde oplossingen afzet heeft een fraaie purperkleur, in zeer geconcentreerde oplossingen ontstaat een bruin precipitaat.
Volgens de nieuwste onderzoekingen is het kleurend vermogen van dit preparaat aan fijn verdeeld goud toe te schrijven. Het G. vormt een poeder, dat bij drukking metaalglans aanneemt; het is onoplosbaar in water, oplosbaar, zoolang het nog vochtig is, in ammoniak. Men gebruikt het voor het vervaardigen van robijnglas en bij het glasschilderen.
